Η σύμμικτη κατασκευή αποτελείται από δομικά στοιχεία στα οποία συνεργάζονται ο δομικός χάλυβας και το οπλισμένο σκυρόδεμα. Η συνεργασία των δύο υλικών επιτυγχάνεται με τη βοήθεια κατάλληλων διατμητικών συνδέσμων τοποθετημένων στη διεπιφάνειά τους. Πιο συγκεκριμένα, τα επιμέρους δομικά στοιχεία μπορεί να είναι:
Σύμμικτες πλάκες 
Αποτελούνται από χαλυβδόφυλλο και έγχυτο σκυρόδεμα. Στο πάνω μέρος της πλάκας διατάσσεται οπλισμός, συνήθως πλέγμα, για περιορισμό της ρηγμάτωσης και παραλαβή των αρνητικών ροπών. Το χαλυβδόφυλλο λειτουργεί στη φάση διάστρωσης του σκυροδέματος ως μεταλότυπος και στη φάση λειτουργίας ως κάτω οπλισμός. Η συνεργασία των φύλλων – σκυροδέματος επιτυγχάνεται με τη πρόβλεψη νευρώσεων, εγκοπών ή προεξοχών στο χαλυβδόφυλλο ή με διάταξη διατμητικών συνδέσμων στις στηρίξεις.

Σύμμικτες δοκοί
Αποτελούνται από σιδηροδοκό πρότυπης ή συγκολλητής διατομής σχήματος I ή Η και πλάκα από σκυρόδεμα, η οποία αποτελεί το άνω πέλμα της δοκού. Η συνεργασία δοκού – πέλματος επιτυγχάνεται με τη πρόβλεψη διατμητικών συνδέσμων στη διεπιφάνεια σκυροδέματος – σιδηροδοκού

Σύμμικτα υποστυλώματα 
Αποτελούνται από σιδηροδοκό πρότυπης ή συγκολλητής διατομής σχήματος I ή Η, η οποία εγκιβωτίζεται πλήρως ή μερικώς στο σκυρόδεμα, ή κοιλοδοκό σωληνωτής, τετραγωνικής ή ορθογωνικής διατομής η οποία περιβάλλει το σκυρόδεμα.

Κτίρια από σύμμικτη κατασκευή
Κτίρια από σύμμικτη κατασκευή ονομάζονται τα μεταλλικά κτίρια των οποίων ένα ή περισσότερα από τα δομικά στοιχεία έχουν σύμμικτη συμπεριφορά. Ενδεικτικά παραδείγματα δίνονται στον Πίν. 1.1. Παρατηρείται ότι τα μεταλλικά υπόστεγα δεν υπάγονται στη σύμμικτη κατασκευή, όπως και τα κτίρια από σκυρόδεμα. Κάθε άλλος συνδυασμός με χαλύβδινα στοιχεία ανήκει όμως στη σύμμικτη κατασκευή.

Δομικά υλικά
Τα χρησιμοποιούμενα στις σύμμικτες κατασκευές υλικά είναι ο δομικός χάλυβας, το σκυρόδεμα, ο χάλυβας σκυροδέματος, ο χάλυβας των χαλυβδοφύλλων, και τα υλικά των μέσων σύνδεσης (κοχλίες, πείροι, αγκύρια, διατμητικοί σύνδεσμοι, ηλεκτρόδια κλπ.). Στη συνέχεια δίνονται οι προδιαγραφές για τις ποιότητες των υλικών, εξαιρουμένου του χάλυβα προέντασης δεδομένου ότι σπάνια χρησιμοποιείται σε κτίρια. Αν γίνει κάτι τέτοιο, αυτό αφορά πιθανώς τη χρήση προκατασκευασμένων, προεντεταμένων πλακών.

Δομικός χάλυβας “a”
Στις σύμμικτες κατασκευές ο δομικός χάλυβας συμβολίζεται με το λατινικό γράμμα “a”. Στον Πίν. 2.1 δίνονται αποσπάσματα από τις προβλέψεις των προδιαγραφών σε σχέση με τα μηχανικά χαρακτηριστικά των δομικών χαλύβων. Για περισσότερες πληροφορίες αναφορά γίνεται στα κείμενα των κανονισμών. Για τις κοίλες διατομές αναφορά γίνεται στις προδιαγραφές ΕΝ 10210-1 και ΕΝ 10219-1, ανάλογα με το τρόπο παραγωγής, θερμή εξέλαση ή ψυχρή διαμόρφωση αντιστοίχως. Για τους ανοξείδωτους χάλυβες ισχύουν άλλες προδιαγραφές

Παραλαβή οριζοντίων δράσεων (πλευρική ευστάθεια)
Γενικά
Οι οριζόντιες δράσεις οφείλονται κυρίως στον άνεμο, το σεισμό και τις ατέλειες. Στον ελληνικό χώρο το ενδιαφέρον εστιάζεται στο σεισμό, δεδομένου ότι, τουλάχιστον για κτίρια από 2 ορόφους και πάνω, ο σεισμός αποτελεί την πλέον δυσμενή φόρτιση.
Ο σεισμός αντιμετωπίζεται με δύο είδη φορέων:
 Φορείς χωρίς ικανότητα απορρόφηση ενέργειας
Φορείς με ικανότητα απορρόφηση ενέργειας
Στους φορείς με ικανότητα απορρόφηση ενέργειας, ορισμένα μέλη τους συμπεριφέρονται ανελαστικά στη περίπτωση ισχυρού σεισμού. Με το τρόπο αυτό, μέρος της εισερχόμενης σεισμικής ενέργειας απορροφάται από τα μέλη του φορέα με συνέπεια τη μείωση της αναπτυσσόμενης σεισμικής έντασης (εκφραζόμενη μέσω μεγαλύτερης τιμής του συντελεστή συμπεριφοράς q). Η διαστασιολόγηση των μελών γίνεται με εφαρμογή των ειδικών κανόνων του Αντισεισμικού Κανονισμού. Έτσι, τα μέλη απορρόφησης ενέργειας διαστασιολογούνται για αντοχή με τα εντατικά μεγέθη της ανάλυσης, ενώ τα υπόλοιπα μέλη (διαστασιολόγηση για υπεραντοχή με τα εντατικά μεγέθη του ικανοτικού σχεδιασμού), ενώ πρέπει να ικανοποιούνται και ειδικές κατασκευαστικές διατάξεις.
Οι φορείς χωρίς απορρόφηση ενέργειας αποκρίνονται στο σεισμό οιονεί ελαστικά, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη μεγαλύτερης σεισμικής έντασης (τιμή του συντελεστή συμπεριφοράς μέχρι q = 1,5). Ο σεισμός αντιμετωπίζεται σε αυτή τη περίπτωση ως μια κοινή φόρτιση, π.χ. όπως ο άνεμος, χωρίς ειδικούς αντισεισμικούς κανόνες για τη διαστασιολόγηση.
Στα σύμμικτα κτίρια στην Ελλάδα συνηθίζεται ο σχεδιασμός φορέων χωρίς απορρόφηση ενέργειας. Αυτό γίνεται για το λόγο ότι τα μεταλλικά κτίρια είναι πιο εύκαμπτα, σε σύγκριση με τα κτίρια από σκυρόδεμα, και είναι συνήθως οι κανόνες περιορισμού των παραμορφώσεων (σχετικά βέλη ορόφων) που καθορίζουν τις διαστάσεις και όχι τα εντατικά μεγέθη. Αυτό σημαίνει ότι στα μεταλλικά και σύμμικτα κτίρια κρίσιμο είναι το κριτήριο δυσκαμψίας και όχι το κριτήριο αντοχής.
Στη συνέχεια περιγράφονται τα κύρια δομικά συστήματα προς εξασφάλιση της πλευρικής ευστάθειας του κτιρίου, με αναφορά στα μέλη που συμπεριφέρονται ανελαστικά όταν σχεδιάζονται ως φορείς απορρόφησης ενέργειας έναντι σεισμού.

Φορείς εξασφάλισης της πλευρικής ευστάθειας
Πλαισιακοί φορείς
Τα πλαίσια λειτουργούν μέσω κάμψης των υποστυλωμάτων και των δοκών. Για το λόγο αυτό στα πλαίσια κυρίαρχη σημασία έχει η διαμόρφωση των κόμβων δοκών – υποστυλωμάτων μέσω των οποίων γίνεται η μεταφορά των ροπών από τις δοκούς στα υποστυλώματα. Για το σκοπό αυτό, οι κόμβοι πρέπει να διαμορφώνονται ως κόμβοι ροπή